| เนิ้อหานี้อยู่ในหมวด : คุยกับ เว็บมาสเตอร์
| เมื่อข้าพเจ้า ถูกไล่ที่นั่ง บนเครื่องบิน | สายการบินทรานส์แอโร (Transaero Airlines Boeing 747)
จากการที่ผมได้ไปรัสเซียเมื่อปีที่แล้ว (สิงหาคม 2009) ขาไปไม่มีปัญหาราบรื่นสบายดี ปกติแล้วผู้โดยสารจะไม่เต็มลำ ซึ่งแต่ก่อนจะเต็มเพราะมีแต่สายการบินแอโรฟลอตเท่านั้นที่บินตรง 9 ชม. ไม่มีสายการบินอื่นเป็นคู่แข่งเลย แต่ปัจจุบันมีสายการบินมากมายมุ่งสู่มอสโก ทั้งการบินไทย สายการบินเวียตนาม
ปกติแลัวคนรัสเซียก็เหมือนชาวยุโรปโดยทั่วไป ที่คิดว่าตัวเองเป็นชนชั้นที่มีการพัฒนามากกว่า มีการเป็นอยู่ที่ดีกว่า สรุปแล้วคือ เหนือกว่าคนเอเซียในทุกๆ ด้าน ยิ่งที่ประเทศรัสเซียเราจะเห็นชาวเวียตนามไปทำมาหากินกันมากพอสมควร เราซึ่งเป็นชาวไทยรูปร่างหน้าตาก็ไม่ได้ต่างไปจากเวียตนามเท่าไรเลย เลยโดนการเกลียดไปด้วยอีกแรง เพราะพวกนีโอนาซีหรือไอ้โล้นจะไม่ชอบชาวเอเซียและชาวผิวสีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ดังคำพูดที่ว่า "ประเทศรัสเซียสำหรับคนรัสเซียเท่านั้น"
เช่นกันเที่ยวบินนี้ก็มีชาวเวียตกลุ่มหนึ่งประมาณ 8 คน นำโดยสตรีคนหนึ่งซึ่งแสดงความคล่องแคล่ว ในการจัดกระเป๋า จัดที่นั่งให้น้องๆ หนุ่มชาวเวียตนาม ซึ่งผมก็มองหน้าพวกเขาจะแสดงความเป็นมิตร แต่ไม่เคยได้รับสายตาที่เป็นมิตรเลย พวกเค้าจะรีบมองรีบหลบ มองแว็บๆ เหมือนจะรู้ว่าพวกเค้าเป็นชนกลุ่มน้อยที่กำลังจะพากันไปขุดทองในประเทศรัสเซีย ซึ่งชาวรัสเซียไม่ได้ยินดีนัก ที่มีชาวเวียตนามเข้ามาหากินเพิ่มขึ้นทุกปี จากสายตาของชาวรัสเซียที่มอง ก็พอจะเดาได้ว่าเค้าคิดอะไรกับแรงงานหรือนักขุดทองเหล่านั้น รวมทั้งพวกผมที่เป็นชาวเอเซียนักท่องเที่ยวด้วย
พวกเราและเวียตนามถูกแยกที่นั่งไว้ท้ายๆ ลำ ไม่ได้ไปนั่งรวมกับชาวรัสเซียซึ่งอยู่ด้านหน้า มีหัวหน้าทัวร์ชาวรัสเซียจากเมืองพัทยา เดินทางกลับรัสเซียเพื่อไปร่วมงานแต่งงานเพื่อนรัสเซียที่มาเปิดบริษัททัวร์ที่พัทยาด้วยหลายคน พวกเค้าสามารถจะเดินไปนั่งเบาะที่ว่างๆ ได้เพื่อที่จะนอนได้สบายๆ ซึ่งเราและเวียตนามไม่สามารถมีพฤติกรรมแบบนั้นได้ ผมเริ่มรู้สึกถึงความเลื่อมล้ำในเชื้อชาติแต่ก็เก็บไว้ในใจ เพราะเรากำลังจะไปประเทศรัสเซีย และนี่คือสายการบินรัสเซีย ผมมีความสุขกับการมองดูเมฆ ทิวทัศน์นอกเครื่องบินไปเรื่อยๆ นานๆ ทีจะขยับเปลี่ยนอิริยาบถบ้าง
การเดินทางก็ราบเรียบดี จนมาถึงสนามบินโดโมเดโดโว ซึ่งห่างจากใจกลางเมืองหรือจตุรัสแดงประมาณ 45 กิโลเมตร ลงมาทางทิศใต้ อากาศร้อนมากจนเหงื่อตก การเดินทางมารัสเซียครั้งนี้ พวกเราไม่ได้จองโรงแรม เพราะมาพักบ้านเพื่อนซึ่งเป็นเจ้าของบริษัททัวร์ที่พัทยา กรุงเทพฯ ภูเก็ต ดังนั้นเอกสารการเข้าพักต่างๆ เราจึงไม่มี เมื่อมาถึงด่านตรวจคนเข้าเมือง พวกเรากรอกเอกสารใบเล็กๆ เพื่อเข้าเมือง ตรงหน้าเคาน์เตอร์มีการซักถามถึงที่พักด้วย หัวหน้าทัวร์ชาวรัสเซียซึ่งเป็นพนักงานของบริษัททัวร์รัสเซียของเพื่อนที่ประเทศไทย ได้เข้ามาเจรจาให้ถึงสาเหตุการมาที่นี่และที่พักว่าพักกันที่ไหน เราจึงหลุดออกมาได้ซึ่งก็กินเวลาประมาร 10 นาที (คนไทย 4 คน)
พวกเรารีบกุลีกุจอ ไปรับกระเป๋าซึ่งถูกลากออกมาจากรางแล้วโดยใครไม่รู้ ตามหากันอยู่นานกว่าจะได้ครบ ไม่กี่อึดใจ เพื่อนรัสเซียก็โผล่มา เราเดินทางไปที่รถเพื่อนที่จอดอยู่ด้านนอก ผมมองไปรอบๆ เห็นรถมากมายจอดกันแน่นไปหมด มีทั้งรถหรู รถเก่า เต็มไปหมด มีการขับรถ เข้าๆ ออกๆ บีบแตรไล่กัน เปิดกระจกด่ากัน ดูวุ่นวายไปหมด อืม... นี่แหละรัสเซียของแท้ ผมคิดอยู่ในใจ รถหรูราคาแพงจะแสดงความใจร้อน ใครขวางจะบีบแตรไล่ เปิดกระจกด่าทันที แสดงความเป็นผู้มีอิทธิพล กว่าเราจะจัดกระเป๋าขึ้นแลนด์โรเวอร์ เรียบร้อยใช้เวลาประมาณ 20 นาที รถถึงได้เคลื่อนตัวออกจากสนามบิน Domodedovo Airport (DME)
เราออกมาวิ่งบนถนนสายหลักมุ่งสู่บ้านเพื่อนที่อยู่นอกเมืองมอสโกประมาณ 75 กิโลเมตร เราใช้เวลาเดินทางเกือบ 3 ชม. การจราจรติดขัดมาก อากาศร้อนแบบชนิดที่ว่าไม่เคยเจอมาก่อนที่รัสเซีย รถเลี้ยวเข้าถนนอีกเส้นเพื่อไปยังบ้านเพื่อน ตรงป้ายรถประจำทางผมเห็นชาวอุชเบกิสถาน ยืนคุยกันมากมาย แต่งตัวมอซอ ผมถามเพื่อนชาวรัสเซียได้ความว่า พวกเค้ายืนรอให้คนมาจ้างไปทำงาน จะยืนรอแบบนี้ทุกวัน ใครโชคดีก็ได้งาน ใครไม่ได้งานพรุ่งนี้ก็มายืนใหม่ จนเป็นที่รู้กันว่าหากจะหาแรงงานราคาถูกก็ต้องมาหาที่ป้ายรถประจำทาง ตรงย่านขายอุปกรณ์ก่อสร้างนี้
หลังจากที่รถเลี้ยว เข้าถนนแยกมาอีกเส้นทางหนึ่งประมาณ 15 กิโลเมตร ก็ถึงบ้านเพื่อนล้อมรอบด้วยรั้วเหล็กสูงไม่ต่ำกว่าสามเมตร ประตูเหล็กไฮโดลิก ค่อยๆ เลื่อนออก เผยให้เห็นบริเวณบ้าน ซึ่งเป็นบ้านแบบซีเมนต์ผสมไม้ ก่ออิฐถือปูน เป็นบ้านสองชั้นหลังใหญ่โต มีชั้นใต้ถุนสำหรับคนงานชาวอุซเบฯ 3 คน พักหลับนอนด้วย ข้างบ้านจะเป็นลำคลอง ซึ่งไม่มีน้ำหลงเหลือให้เห็นเลย ด้านล่างจะมีบ้านไม้ที่สร้างใหม่ มีห้องอบซาวน่า เพิ่งทำเสร็จได้ไม่นาน เราเป็นคนแรกที่ได้เข้าพัก พวกเราวางกระเป๋าลง อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เอนหลังหลับตาลง ด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง 9 ชม.
หลับตาลงได้ไม่กี่นาที ก็มีเสียงเรียกจากหน้าบ้าน ซึ่งการเต็นท์ตั้งโต้ะไว้รอแล้ว อาหารแห้ง ปลาสด ปลาแห้ง ถูกนำออกมาเรียงราย รอการปรุงเป็นอาหาร กับแกล้ม เสียงแก้วเหล้ากระทบกันเป็นทำนองแห่งความสุข ความเมื่อยล้าหายไปแล้ว ความเมาเริ่มมาแทน นานหลายชั่วโมงเหล้าไวน์ ถูกรินมาเรื่อยๆ กว่าจะแยกกันไปนอนก็ตี 2 ตี 3 (ตั้งแต่ 6 โมงเย็น) อากาศนอกเมืองไม่ร้อนมากนัก คงเป็นเพราะป่าไม้ล้อมรอบ จะหลับตาอยู่แล้ว ได้ยินเสียงเรียกจากเพื่อนรัสเซีย ให้ลงมาอบซาวน่าเป็นเพื่อน ในกลุ่มผมหนุ่มสุด จึงถูกคัดเลือกให้ลงมาเป็นเพื่อนกินเพื่อนอบซาวน่า คงไม่ต้องบรรยายว่า ผมท้องโตขนาดไหนกินน้ำลงไปเรื่อยๆ นานๆ จะปัสสาวะที แต่งานนี้ไม่ได้กินอย่างเดียวมีอบซาวน่าด้วย อาบน้ำเย็นๆ ในบ่ออีก สุดบรรยายจริงๆ หนาวเย็นจนจะเป็นตะคริว แต่ก็ต้องทนเพราะเพื่อนต้องมีคนอยู่ด้วย และผมถูกคัดเลือกแล้วว่า ทนไหวกับการดื่มและความเย็นในการลงแช่น้ำ
ผมกับเพื่อนๆ วนเวียนใช้ชีวิตแบบมึนเมาอยู่หลายวัน ออกไปนอกบ้านซื้ออุปกรณ์ก่อสร้างบ้าง ไปถ่ายรูปโบสถ์ พิธีกรรมต่างๆ ในโบสถ์ด้วย โบสถ์ที่อยู่ใกล้บ้านเป็นโบสถ์เก่า วันหยุดจะมีชาวบ้านมามากมายเพื่อทำบุญและนำลูกมาทำพิธีบัพติสมา เวลาเดินถายในบริเวณโบสถ์ ผมค่อยๆ เดินแบบว่า ให้ดูเรียบร้อยที่สุด แต่โดนพระรูปหนึ่งเดินมาหาแล้วทำมือเป็นไม้กางเขน เหมือนในหนังที่เราเห็นกันนั้นแหละ ประมาณว่าเวลาเดินให้ผมทำการเคารพไปด้วย ทำอยู่เรื่อยๆ และผมก็ยินดีทำตามท่านครับ เพื่อให้กลมกลืนกับฝุงชนในโบสถ์ เก็บภาพและวิดีโอนานพอสมควรก่อน เดินกลับบ้าน บรรยากาศรอบๆ สวยงามร่มรื่น มีทุ่งหญ้าเขียวขจี มีวัวเนื้อ วัวนม แทะเล็มยอดหญ้าอยู่เป็นฝูง ผืนดินเป็นเหมือนสนามกอล์ฟ มีสูงๆ ต่ำๆ มีหญ้าปกคลุมทั่วบริเวณ ดูแล้วน่านอนเล่นมากๆ
บางวันก็ไปจตุรัสแดง ได้เดินเที่ยวบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็เมาอยู่ในบ้านนั่นแหละ แวะไปออฟิตเพื่อนที่มอสโกบ้าง ตอนเย็นกินๆ อิ่มจนท้องป่อง แล้วก็อบซาวน่า แซ่น้ำเย็นทุกวัน จนถึงวันแต่งงานซึ่งเป็นงานแต่งของพนักงานทัวร์บริษัทเพื่อนที่พัทยา เราเดินทางตั้งแต่ 9 โมง ออกนอกเมืองไปทางเมืองซาร์กอส แต่เลยไปอีกหลายกิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง ขับรถความเร็ว 80-120 กม/ชม ถือว่าไกลทีเดียว สถานที่จัดงานแต่งงานเป็นทะเลสาบเล็กๆ แต่มีคนมาเที่ยวมากมายจนไม่มีที่จอดรถ ทุกคนหนีร้อนมาที่นี่กันหมด เห็นแล้วก็น่าแปลกใจ ทะเลสาบเล้กๆ กับคนเป็นพันเป็นหมื่นแย่งกันมาเล่นน้ำ มาตากอากาศ พวกผมก็ไม่อยากจะถ่ายรูปมากนัก กลัวจะเสียมรรยาท ส่วนมากใส่ชุดว่ายน้ำกันทั้งนั้น งานแต่งจัดขึ้นในช่วงเย็นๆ แล้วเสร็จก็ประมาณ 3 ทุ่มกว่า ผมเมามากมาย เผลอไปงัดข้อกับแชมป์งัดข้อรัสเซียที่มาร่วมงานด้วย แขนผมแทบหักผมยั้งไว้แค่ 3 วินาทีต้องรีบปล่อยเพราะว่าเอ็นจะขาดครับ อักเสบไปหลายวัน (กลับมากรุงเทพฯ แล้ว 3 เดือนถึงใช้แขนได้ปกติ มีอาการเจ็บนิดๆ หากยกหนักๆ) คนรัสเซียพยายามจะพูดภาษาอังกฤษ จะมาพูดมาคุยกับเราเพื่อฝึกภาษา เค้าบอกว่าหากรู้ภาษาอังกฤษจะหางานง่ายและเงินเดือนดี พวกเราพักที่นี่ 1 คืน ได้ลงเล่นน้ำตอนเช้าๆ พอได้คลายร้อนบ้าง บรรยากาศข้างทางก็เป็นป่าต้นไม้สูง สลับกลับเนินหญ้าเขียวชอุ่ม ร่มรื่นดี
ช่วงที่ผมแวะไปเที่ยวจตุรัสแดง วันนั้นได้ไปแลกเงินที่ธนาคารด้วย พวกเราเข้าไปแลกเงินกันสี่คน คนแรกไป คนที่สองก็รอคิวอยู่ด้านนอกใกล้ๆ นั่นแหละ สามารถมองเห็นกันได้ คนแรกไม่มีปัญหา แต่ก็ดึงดอลลาร์เข้าๆ ออกๆ ประมาณว่าหล่อนบอกว่าใช้ไม่ได้ คุณลองคิดดู ดึงเข้าๆ ออกๆ มันทำให้งงได้ เราต้องมีสมาธิมากๆ ไม่เช่นนั้นจะพลาด เงินขาดได้ คนแรกเสร็จเรียบร้อยบอกครบตามจำนวน คนที่สองก็เหมือนกัน คือ ดึงเงินมาเปลี่ยนแบงค์ใหม่อยู่เรื่อยๆ ประมาณว่ามันเก่า มันยับ ไม่เอา ทำนองนี้ แต่ก็จบด้วยดี เซ็งตรงที่ว่าดอลลาร์ใช้ไม่ได้หลายร้อยเท่านั้นเอง เพื่อนผมมันขี้เกียจ ฝากให้ผมแลกให้ ทั้งที่ผมพยายามให้ต่างคนต่างแลก เงินจะได้ไม่เยอะ จะได้ไม่ถูกโกง มันก็ไม่ยอม ก็เหมือนเดิมดึง เข้าๆ ออกๆ พอได้เงินมานับดูเงินหายไปประมาณร้อยดอลลาร์ ผมเลยให้เงินเพื่อนไม่ครบ ให้เพื่อนจอมขี้เกียจรับผิดชอบส่วนที่หายไป เพราะว่ามันมาฟรี ไม่ได้เสียเงินสักบาท
ขากลับเราแวะเที่ยวที่เมืองซาร์กอส เมืองแห่งความศักดิ์สิทธิ์ มีเครมลินและป้อมปราการที่แข็งแกร่ง โด่งดังเพราะนักบวชเซอร์เจียส แห่งราโดเนส ในอดีตกาลและแม้กระทั่งในปัจจุบัน จะต้องได้ัรับพรจากพระ มีการสวดมนต์ รดน้ำมนต์ อาวุธยุทโธปกรณ์ต่างๆ ก่อนการออกรบ ในครั้งนั้นออกรบกับพวกตาร์ตาร์และชนะด้วยทำให้เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาเสมอมา จนถึงปัจจุบัน เราเจียดเวลาเพื่อแวะซื้อต๊กตาแม่ลูกดกและของฝากอื่นๆ ซึ่งที่นี่ถือว่าราคาถูกที่สุด หมดกันไปคนละหลายพันบาท ก่อนมุ่งหน้ากลับกรุงมอสโก
พวกผมพักอยู่ที่บ้านเพื่อนอีก 2-3 วัน ก่อนจะเดินทางกลับกรุงเทพฯ ทริปนี้ผมจ่ายเงินเองเพราะอยากมาอัพเดทข้อมูล หมดเงินไปหลายหมื่น ค่าตั๋ว 25,000 บาท ผมเมาเผลอโทรมาเมืองไทย 27,000 บาท เซ็งไปเลยนึกว่าจะไม่ถึงหมื่น เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าโทร อย่ารับโทรศัพท์เป็นดีที่สุด เพราะว่าคุณต้องจ่ายทั้งโทรและรับ ค่ากินค่าของฝาก หมดร่วมแปดหมื่น ได้เที่ยวนิดหน่อย ทำให้ผมคิดถึงการมากับทัวร์ที่มีโปรแกรมการเที่ยวที่แน่นอน พวกเรามีชีวิตอยู่กับของมึนเมาทุกวันตั้งแต่วันแรกจนถึงวันสุดท้าย คนรัสเซียเป็นคนรูปร่างใหญ่ ทำให้การกินเหล้า เบียร์ ไวน์ กินได้เยอะกว่าผม ซึ่งรูปร่างเล็กกว่ามาก
เมื่อถึงวันอำลา เพื่อนรัสเซียซึ่งไม่ได้จากกันนานหรอก เค้าก็บินไปๆ มาๆ กรุงเทพฯ - รัสเซียเป็นประจำอยู่แล้ว เราดื่มกันตลอด จนเราเตรียมตัวเก็บกระเป๋าขึ้นรถเรียบร้อย และเดินทางสู่สนามบิน Domodedovo Airport ใช้เวลาขับรถนานมาก เพราะรถติด สิ่งที่ขาดไม่ได้ คือ แวะซื้อเบียร์เป็นลังๆ ตลอดทาง กินไปเรื่อยๆ คุยกันสนุกสนานตลอดทาง เพื่อนรัสเซียพาขับรถออกจากถนนหลัก เพื่อหลีกหนีการจราจรที่ติดขัด ขับซอกแซกตามตรอกตามซอยมาเรื่อยๆ จังหวะหนึ่งตรงหัวโค้งถนนมีรถรางวิ่งตีโค้งอยู่ ด้วยความเมาและใจร้อน เพื่อนผมแซงรถรางทันที แซงฝั่งซ้ายมือ สิ่งที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิดขึ้น ตำรวจเดินมาขวาง ในมือถือไม้กระบองแกว่งไปมา ทำท่าให้แอบชิดมุมถนน อ้าว... ทำไงดี ในเมื่อกินเบียร์มาทั้งวันทั้งคืน กลิ่นเบียร์เหม็นคลุ้งไปทั่ว จะทำไงดีเวลาคุยกับตำรวจ เป็นเรื่องเครียดแล้ว ผมเห็นสีหน้าเพื่อนเครียดทันที ปากเคี้ยวช็อคโกแลตตลอดเพื่อดับกลิ่นเบียร์ เคี้ยวๆ เคียวจนเต็มกระพุ้งแก้ม ก่อนกลืนลงคอ หวังเพื่อดับกลิ่นเบียร์เท่านั้น กินไปหลายชิ้น ก่อนลงจากรถไปหาตำรวจตรงมุมถนน
ผมมองไปที่ตำรวจ มีตำรวจอยู่ 3 คน พูดคุยไม่มียิ้มแย้ม ดูดุดัน เอาเรื่อง การสนทนาระหว่างผู้รักษากฏหมายและผู้ทำผิดกฏหมายผ่านไปนานหลายนาที เพื่อนเดินกับมาที่รถด้วยสีหน้าที่เซ็งสุดๆ ได้ความว่า ขับรถผิดกฏจราจร เมาแล้วขับ โดนไป 2 เด้ง ตำรวจเรียกรับเงินประมาณ 30.000 บาท เพื่อนบอกเคลียร์ไม่ได้ ตำรวจยศร้อยตำรวจโทไม่ยอม ถ้าอยากให้จบเรื่องต้องจ่าย ไม่เช่นนั้นก็ต้องดำเนินคดี ซึ่งไม่เป็นผลดีกับนักธุรกิจ เพราะไม่มีเวลาไป สน. ไปขึ้นโรงขึ้นศาล ดังนั้น สรุป คือ ต้องเอาเงินมาจ่ายภายในวันนี้ ทำไงดีเพื่อนมีเงินไม่ถึงสามหมื่น และไม่ยอมให้พวกเราช่วยจ่ายด้วย เพื่อนจึงโทรหาลูกชายซึ่งอยู่ที่บริษัท ให้เอาเงินมาให้เพื่อจ่ายให้กับตำรวจ ระหว่างที่รอเงิน เพื่อนพาแวะเข้าอาบ อบ นวด พาน้องๆ มาให้เลือก มากมายหลายสิบคน ผมปฏิเสธที่จะใช้บริการ เพราะราคาแพงทีเดียว เห็นใจคนจ่ายเงิน ใน 5 คน ก็มีเพื่อนกับพี่อีกคนใช้บริการน้องๆ นอกนั้นก็กินเบียร์รอ เพื่อนถามว่าทำไมผมไม่เที่ยว ผมบอกว่ามีแฟนแล้วไม่อยากเที่ยว จริงๆ แล้วก็ประมาณนั้นแหละ เห็นใจคนจ่ายด้วยอีกแรง (ชำระค่าบริการด้วยบัตรเครดิต) เวลาผ่านไปเกือบ 3 ชม. พวกเราถึงจบปัญหาได้
ขับรถไม่นานก็ถึงสนามบิน เราทำการตรวจเอกสารแบบรวดเร็วลัดคิว ตามใจเพื่อนเพราะเค้าจะรีบกลับบ้าน เราเดินซื้อของฝาก ภายในสนามบิน รอขึ้นเครื่อง เมื่อถึงเวลาขึ้นเครื่องเราถูกจัดให้นั่งเหมือนเดิมคือนั่งติดกัน ไม่ว่าจะว่างแค่ไหนเราก็จะได้นั่งแบบติดกัน เมื่อเครื่องบินเหิรขึ้นสู่ท้องฟ้า ผมเห็นคนรัสเซียเริ่มเดินหาแถวที่นั่งที่ว่างๆ เพื่อจะได้นอนยาวคนเดียว ซึ่งก็มีว่างเยอะแยะ ผมถูกพี่ที่นั่งด้วยไล่ให้ไปหาที่นั่งอื่น เพราะแกจะนอนเหมือนรัสเซียพวกนั้น ถ้าจะนอนที่นั่งต้องว่างทั้งแถวก็คือ 4 ที่นั่ง ผมเริ่มเซ็งเพราะรู้ชะตากรรมตัวเอง ซึงหน้าตาก็ไม่ได้ต่างไปจากเวียตนาม ซึ่งเที่ยวบินขากลับไม่มีเลย ผมลุกขึ้นมานั่งอีกแถวซึ่งมีคู่สามีภรรยานั่งอยู่ ที่นั่งจะว่าง 2 ที่ เค้ามองผมแบบไม่พอใจ แต่ผมไม่มีที่ไป พี่ๆ 3 คนพากันนอนไม่สนใจใครเลย รวมทั้งผมด้วย อาการเซ็งเริ่มมาเยือนผมอีกครั้ง
ผมนั่งอยู่ประมาณ 30 นาที คู่สามีภรรยารัสเซีย เริ่มมองหน้าผม และบอกให้ผมกลับไปนั่งที่เดิม ผมไปปลุกพี่ที่แถวที่ได้รับการจัดให้นั่ง พี่ที่นอนอยู่ก็ไม่สนใจ บอกมึงมีสิทธิจะนั่ง กรรมเวรไม่ยอมให้ที่ผมนั่ง เพื่อนอีก 2 คนก็นอน ไม่สนใจอะไร เหยียดขานอนกันสบายๆ คู่สามีภรรยารัสเซียเบียตตัวผ่านผม เดินออกไปหาพนักงานบริการทั้งพนักงานหญิงและพนักงานชาย เดินมาหาผม บอกให้ผมกลับไปนั่งที่เดิม คุณไม่มีสิทธินั่งที่นี่ นี่เป็นสายการบินรัสเซีย คนรัสเซียต้องมาก่อน กลับไปที่คุณได้แล้ว..!!! ผมเดินกลับมาที่แถวนั่งที่เพื่อนสองคนนอนอยู่ผมปลุกและขอนั่งด้วย บอกเหตุผลว่าผมไม่มีที่นั่ง โดนไล่มา เพื่อนลืมตาขึ้นมาทำท่าหงุดหงิด แต่ก็ค่อยๆ ขยับก้นไป ทำให้ผมมีที่นั่งแล้ว จบเรื่องซะที...!!! นั่งเบียดตรงนี้ดีกว่าถูกด่า
จริงๆ แล้ว พวกเราก็ผิดมาก ที่ทำตัวเสมือนหนึ่งชาวรัสเซีย ไร้มารยาท นอนกันระเกะระกะบนเครื่อง บางคนถอดเสื้อออกเหลือแต่เสื้อกล้ามตัวเดียว กางเกงขาสั้น ผมเห็นแล้วก็เสียความรู้สึก หากมีกฏระเบียบที่ดีๆ ก็น่าจะเรียบร้อยมากกว่าที่เป็นอยู่นี้ เพื่อนผมก็เห็นแก่ตัวเกินไป เคยใช้อำนาจกับลูกน้อง ใช้อำนาจบาทใหญ่ที่เมืองไทย เลยติดนิสัยมาใช้บนเคื่องบิน ผมซึ่งไม่ได้เป็นนักเลง ผู้มีอิทธิพลอะไร เลยซวยไป ผมนึกอยู่ในใจว่า
"ประเทศรัสเซีย สำหรับคนรัสเซียเท่านั้น"
"สายการบินรัสเซีย สำหรับคนรัสเซียเท่านั้น"
ทริปนี้ ผมไม่ประทับใจเลยจริงๆ " ครั้งต่อไปผมจะไปกับทัวร์ " ผมสบถอยู่ในใจแล้วรีบเข็นสัมภาระออกไปด้านนอกสนามบินเพื่อกลับบ้านอาบน้ำนอน 18 วัน ที่กรุงมอสโก ไม่ประทับใจไม่มีวันลืม до свидания Москва
จากการที่ผมได้ร่วมทัวร์ ร่วมรับรู้การทำงานทัวร์ ไกด์ต่างประเทศ สิ่งที่ผมเห็น คือ ชาวรัสเซียที่มาเป็นหัวหน้าทัวร์ เปิดร้านอาหาร เปิดบริษัททัวร์ที่เมืองไทยส่วนใหญ่ก็ประสบความสำเร็จ มีเงินมีทอง มีบ้านมีรถที่เมืองไทย สบายกว่าคนไทยซึ่งเป็นไกด์ ไปของานเค้าทำเสียอีก ซึ่งไม่ค่อยจะมีงานอยู่แล้ว ยังโดนไกด์ผีรัสเซียมาแย่งอาชีพอีก ยังไงผมก็หวังว่าไกด์ไทย จะมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
อีกสิ่งหนึ่งที่ผมมองเห็น คือ ผู้หญิงไทย (ไม่ทั้งหมด บางกลุ่ม)จะชอบฝรั่งไม่ว่าชาติไหนๆ ทำให้เค้ารู้สึกมีคุณค่า สนุกกับเพศรส เปลี่ยนคู่นอนคู่ควงได้เรื่อยๆ ผิดกับเราเมื่อเราไปรัสเซีย เราต้องระวังตัวอย่างมากจากตำรวจจอมไถ จากพวกเหยียดผิวหัวเกรียน สิ่งหนึ่งที่ฝรั่งเค้าเห็นก็คือ ผู้หญิงตามบาร์ซึ่งทำเป็นอาชีพ เค้าเที่ยวบ่อยมาก จนบางครั้งคิดว่าหญิงไทยทุกคนเป็นแบบนั้น บางครั้งทำให้ผมรับไม่ได้ที่เค้าพร้อมจะลวนลามหญิงไทยทุกคนที่มาใกล้เค้า เป็นความโชคร้ายของสตรีไทย ที่ชาวต่างชาติ เช่น รัสเซีย มองแบบนั้น |
|
อาร์เมเนีย (Armenia)
อาร์เซอร์ไบจาน (Azerbaijan)
เบลารุส (Belarus)
จอร์เจีย (Georgia)
คาซัคสถาน (Kazakhstan)
คีร์กิซสถาน (Kyrgyzstan)
มอลโดวา (Moldova)
รัสเซีย (Russia)
ทาจิกิสถาน (Tajikistan)
เติร์กเมนิสถาน (Turkmenistan)
ยูเครน (Ukraine)
อุซเบกิสถาน (Uzbekistan)
